Platenblad, een blad voor liefhebbers van vinyl en veel geklets over vergleden jaren, vroeg lezers om een lijstje te maken van de 10 beste albums van 1988. Je mocht er iets bij schrijven. Lang dralen voor mijn cd's, lp's en tapes leverde dit lijstje op.
1988, een jaar waarin duidelijk werd dat uit het Verenigd Koninkrijk niet veel meer te verwachten viel en we ons heil elders (VS) moesten zoeken. Sonic Youth en vooral The Pixies lieten Kurt Cobain zien hoe het moest. Oude rotten als Young en Richman trokken zich van stromingen niets aan en voerden hun geheel eigen koers.
-
R.E.M - Green
Ik dacht dat ik na Document was gestopt met luisteren naar R.E.M. Bij het terugluisteren van Green bleek ik alle liedjes naadloos mee te kunnen zingen. Een wat onderschat (Allmusic) maar sterk album. -
Go-Betweens - 16 Lovers Lane
De eerste echte pop-lp van de Australische barden, McLennan & Foster. Glorieuze melodieën, warm, ruimtelijk, ontroerende teksten over de teloorgang van liefde. In een wat eerlijker wereld zou deze verzameling prachtige liedjes naast Rumours in ieders kast staan. Producer Mark Wallis mixte datzelfde jaar Naked, en een jaar eerder Calenture (Triffids) en The Joshua Tree. -
Pixies - Surfer Rosa
Beter dan dit zouden Kim Deal (Gigantic) en Frank Black (de rest) niet kunnen. Vrij geniaal. Geen zwak nummer, nog net zo levendig als dertig jaar geleden. Simpel, gemeen klinkend maar zeer effectief gitaarwerk van Joey Santiago. Nirvana zat met rode oortjes aan de speakers gekluisterd. -
Sonic Youth - Daydream Nation
Beeldhouwers die in de rots langzaam op weg zijn naar de schoonheid. In dit album kondigt zich ruw aan wat later op Goo en Dirty in een gepolijstere vorm te horen zou zijn. In dit zonder veel gedoe opgenomen album horen we de verpletterende kracht van de Youth als liveband. Teen Age Riot - ‘It takes a teenage riot to get me out of bed right now’ - en Eric's Trip zijn klassiek. Television op amfetamine. -
Talking Heads - Naked
Het laatste album van een geweldige band. Niet hun beste, verre van dat, maar nog steeds het beluisteren waard. David Byrne is hoorbaar in alles, voelt al een beetje als een soloalbum. -
Cocteau Twins - Blue Bell Knoll
Wie een hoge vrouwenstem niet goed kan velen, zal geen seconde naar dit album kunnen luisteren. Guthrie en Raymonde leggen een sfeervol tapijt voor Elizabeth Fraser die daarop soepel alle toonladders beklimt en af glijdt. Het kritische vermogen iets omlaag geschroefd, blijft een album over dat perfect geschikt is voor een thuiskomst na een fietstocht door de regen. Kop thee in hand, op de bank bij de kachel, de Twins niet al te hard door de ruimte. -
The Downsiders - All My Friends Are Fish
Voor weinig gekocht bij een opruiming van Boudisque vanwege de geestige titel. Grijs gedraaid op mijn stereo. Voor fans van psychedelica, garage rock en de vroege Captain Beefheart. Crimineel onderschat, zouden de Engelsen zeggen. The Downsiders - She's Alright -
Neil Young - This Note’s For You
Neil Youngs versie van een Stax-album. Het was de door MTV verbannen video van het gelijknamige nummer die het deed. Fijne beat, vet gitaarwerk, een band die lekker op gang is. Geheel onverklaarbaar vond de technicus (Young zelf) het na twee minuten wel genoeg en zette de fade-out genadeloos in. Gelukkig is de lange versie tegenwoordig gemakkelijk te vinden. Voor de echte fans zijn Coupe de Ville en Can't Believe Your Lying niet te missen. -
Jonathan Richman & The Modern Lovers - Modern Lovers 88
Misschien wel het beste album van Richman, in ieder geval een plaat waarop zijn unieke talent glanst alsof het gloednieuw was, terwijl het zich al in 1973 openbaarde met Roadrunner. Rockabilly, surf, rock 'n roll, kaal instrumentarium, alle ruimte voor Jonathans verwondering over warme nachten, nieuwe buurten en Gail die van hem houdt! Jonathan Richman - Gail Loves Me - EPMD - Strictly Business
Een hip-hop album als funky slot van dit fraaie rijtje, 1988 is midden in de gouden jaren van rap. Op het debuutalbum van dit East Coast rapduo schemert nog het vrolijke begin van het genre. Geef me een beat, twee draaitafels en een microfoon, het feest kan beginnen. EPMD - It's My Thing
Afvallers
- Kid Pharaon - Hands
Best leuk album van een Frans bandje. Voor vrijwel niets gekocht bij Boudisque - The Jazz Butcher – Fishcotheque
Zeer Brits, onderkoelde humor - Drivin’ n’ Cryin’ - Whisper Tames The Lion
Amerikaanse band die na dit album vervelende muziek ging maken
Eindlijst
De albums van Jonathan Richman, EPMD, The Downsiders en de Cocteau Twins haalden de eindlijst van Platenblad niet. Surfer Rosa, Green en Daydream Nation vormden de top 3. Only Life van The Feelies had ik geheel over het hoofd gezien.