In een oud notitieblokje vond ik een volgeschreven velletje met mijn herinnering aan een concert.

"8/10/04. Pal achter het hoofd van Paul Haenen zat ik. Het was in de Dôme des Invalides. Begeleid door witmarmeren beelden en een zwartgeestige video speelde het Orlando Trio muziek van Kurtág, een Hongaar. Stefan Metz, de aanvoerder van het drietal, sprak kort over de componist. Onhandig maar daardoor wel zo inspirerend. De Japanse violiste Hiromi Kikuchi viel toen ze voor de tweede keer het podium wilde beklimmen. Op haar elleboog en een beetje op haar viool. Ze keek bezorgder naar haar viool dan naar haar lichaam."

Ik schreef het. Overduidelijk is het mijn handschrift. En toch kan ik me bijna niets van die avond herinneren. Wat flarden, dat is al. Geen droom, zie krant.