Vanwege omstandigheden heb ik niet het hele jaar goed kunnen volgen, toch vond ik wel twintig albums die zouden kunnen worden opgenomen in mijn top 10 van beste albums die in 2022 zijn uitgebracht. Genoeg om uit te kiezen. Veel power pop, vrouwen met gitaren en mannen met te veel tijd.

1. Sadies - Colder Streams
   

   Dit is het laatste album dat Dallas Good met zijn broer Travis opnam. In de promotietekst voor het album schreef Dallas dat het veruit het beste album was dat ooit door iemand was opgenomen. Zo ver wil ik niet gaan, maar het is een geweldig album en kreeg terecht overal goede kritieken. Mij sprak de mengeling van psychedelica, garagepunk, en country zeer aan. Het was het album dat ik afgelopen jaar het meest heb gedraaid. In februari overleed Dallas aan een hartprobleem. De band toert nog maar de toekomst van deze Canadese band lijkt helaas wat onzeker.

2. Superchunk - Wild Loneliness
   

   Superchunk kan in mijn oren niet veel verkeerd doen. Het agressieve gitaargeluid, de bijtende stem van McCaughan, de voltrekt oorspronkelijke songs. Dit album is wat introspectiever, de arrangementen zijn wat rijker, waardoor de kwaliteit van liedjes meer naar voren komt. Leden van Teenage Fanclub zingen mee op het prachtige Endless Summer, moet ik nog iets zeggen?

3. Death Cab For Cutie - Asphalt Meadows
   

   In de veteranenpoule van de indie brachten Death Cab, Arcade Fire en Spoon fijne albums uit. Mijn keuze viel op de band van Ben Gibbard. De band zat niet samen in een studio, maar werkte op afstand van elkaar, waarbij elk bandlid een dag een track onder handen mocht nemen. Een gebrek aan samenhang ligt bij zo’n werkwijze op de loer, maar daarvan is hier geen sprake. Gibbards stem en zijn fraaie teksten zorgen voor coherentie, Asphalt Meadows klinkt frisser en geïnspireerder dan de wat meer opgepompte albums van Arcade Fire en Spoon.

4. Spiritualized - Everything Was Beautiful
   

   Jason Pierce liet doorschemeren dat dit misschien het laatste album is dat hij onder de naam Spiritualized gaat maken. Dat zou te betreuren zijn omdat elk album vol staat met glorieuze, meeslepende rock. Ook dit album, een haast naadloos vervolg op And Nothing Hurt van vorig jaar, wijkt niet af van de hoge kwaliteit die Pierce nastreeft en bereikt.
   Everything Was Forever van Sea Power, de band die als protest tegen groeiend nationalisme de toevoeging British liet vallen uit hun naam, is een goed alternatief voor wie de arrangementen van Pierce wat veel zijn.

5. Sloan - Steady
   

   Sloan is een bandje waarin je zelf zou willen spelen, of als dat niet gaat, in de buurt van zou willen rondhangen. Af en toe een kabeltje oprollen, de lunch verzorgen, na een optreden achter de tafel met merchandise plaatsnemen. De muziek van de Beatles, Kinks en Big Star zijn nooit ver weg bij hun liedjes, dus een aanrader voor iedereen die houdt van mooie harmonieën en puntig gitaarwerk. Steady is hun 13e album, ik kende de band niet en kan er dus nog 12 ontdekken. Heerlijk.

6. Alvvays - Blue Rev
   

   Shoegaze, dreampop, er is nooit een goede naam bedacht voor de introspectieve rock/pop die bands als Alvvays of Slowdive maken. Het is de muziek die bij comfort food past, voor als het even tegenzit. Blue Rev van het Canadese Alvvays is als een open haard voor een natgeregende fietser.

7. The Delines - The Sea Drift
   

   De teksten van Willy Vlautin - bekend van Richmond Fontaine - en de stem van Amy Boone dwingen tot luisteren. Je gaat meeleven met personages als Kid Coedine en Little Earl. De sfeervolle Laurel Canyon-achtige ritmes en gitaren en fraaie blazers zijn de perfecte begeleiding voor Boones licht gruizige stem.
   Een ander goed gemaakt ‘klassiek’ rockalbum was I am the Moon III van de Tedeschi Trucks Band - fan van de Allmans? Meteen draaien!

8. Dry Cleaning - Stumpwork
   

   Na de Fall en Life Without Buildings - de band waarin zangeres Sue Tomkins verbaasde met haar enthousiaste opsommingen - ben ik een fan van ironische spraakzang. Stumpwork staat er vol mee. Bij het draaien brengen de observaties van Florence Shaw mij regelmatig aan het lachen. Bijv.:

   It's a weird premise for a show, but I like it!
   Staying in my room is what I like to do anyway

9. Freedy Johnston - Back On The Road To You
   

   Ik leerde Johnston kennen via een compilatie die een vriend voor mij maakte. Daarop stond het fraaie Tearing Down This Place van het Can You Fly-album uit 1992. Dertig jaar later brengt Johnston een album uit dat naadloos aansluit bij de albums die hij in de jaren 90 uitbracht. Ook Back on the Road to You bevat goed gemaakte en geproduceerde popliedjes.

10. Drug Couple - Stoned Weekend
    

    Eerlijk is eerlijk, ik koos het album vanwege de hoes. Aan tafel zit een man in pak met zijn schoenen op tafel, een joint tussen zijn lippen. Naast hem staat een vrouw in bruidsjurk, met een moedeloze, ‘hoe ben ik hier terecht gekomen’-blik in haar ogen. Ook al flirten Becca en Miles Robinson met mislukking en een staat van beneveld welzijn, hun songs tonen een beheersing van materiaal en instrumenten. De titelsongs en vooral ‘Missed Our Chance’ zijn het bewijs daarvan.

Ook heel goed

Charlotte Adigéry / Bolis Pupul - Topical Dancer

Het dansbare elektropop-album van dit Belgische duo staat vol met ironische, maatschappijkritische en geestige dansmuziek. Het doet een beetje denken aan Postal Service, maar dan minder serieus. Multi-instrumentalist Pupul heet eigenlijk Boris Zeebroek, en is de zoon van Luuk / Kamagurka - alsof dat iets uitmaakt. Het intrigerende Natural Brown Prom Queen van Sudan Archives biedt nog meer ironie en dans.

• Soccer Mommy - Sometimes, Forever
  Het derde album van Sophie Allison doet denken aan Kristin Hersh, maar dan wat meer pop dan rock.
• Momma - Household Name
  Meer Throwing Muses-achtige rock op het derde album van het Brooklynse duo.
• The Beths - Expert in a Dying Field
  Aanstekelijke power pop, rommelig en leuk.
• Panda Bear & Sonic Boom - Reset
  Sonic Boom van Spiritualized en Panda Bear van Animal Collective eren jaren zestig-pop van bijvoorbeeld de Beach Boys, Rotary Connection of Millenium.
• Wand - Spider in the Rain
  Een must voor liefhebbers van stoner rock, lang uitgesponnen jams
• Nilufer Yanya - Painless
  Fijne gitaren, opzwepende ritmes en een geweldige stem.
• Ghost Woman - ST
  Een beetje als de Sadies, maar dan net wat minder leuk. Pretentieloze licht-psychedelische rock.
• Destroyer - Labyrinthitis
  Na zijn doorbraak borduurt Dan Bajar verder op het door New Order en Pet Shop Boys gewezen pad.
• Roedelius & Tim Story - 4 Hands
  Sinds de jaren 80 werken Story en Roedelius samen. De nummers op 4 Hands namen we onafhankelijk van elkaar op, om deze vervolgens te gebruiken als basis voor improvisatie. Een even verstild als onderzoekend album.
• Flora Purim - If You Will
  De zangeres die zong bij Return to Forever presenteert op haar eerste album sinds 2005 bewerkingen van oude liedjes, naast enkele nieuwe liedjes.

Reïssues

• Yo La Tengo - I Can Hear the Heart Beating as One
  25 jaar geleden bracht de band uit Hoboken een van hun mooiste albums uit. Het liet horen dat de band had ontdekt hoe ze wilden klinken. Lang uitgesponnen slow-motion feedback gitaar freakouts afgewisseld met rustige popliedjes - fraai gezongen door Georgia Hubley. De cover van Little Honda en het door de band zelf gepende Autumn Sweater waren al de hoogtepunten op het oorspronkelijke album, op deze editie worden ze aangevuld met een Peel-sessie en wat minder essentiële remixes van Autumn Sweater - gelukkig een nummer dat je niet zo snel om zeep helpt.

• Flaming Lips - Yoshimi Battles the Pink Robots
  In mijn ogen het leukste album van de Lips kreeg een deluxe-behandeling. Met een iets strengere selectie hadden er twee cd’s minder kunnen worden geleverd, maar dat geldt voor vrijwel alle deluxe albums. De demo-versies van Do You Realize?? en het melige bedankliedje voor Jack White rechtvaardigen de aanschaf, de edm-remixes zijn minder essentieel. En zou er werkelijk een fan gesteld zijn op een liedje over Spongebob & Patrick?

• Melody’s Echo Chamber - Unfold
  Niet te missen voor liefhebbers van psychedelische popmuziek en bands als Grizzly Bear, Opal of Tame Impala. Het album bevat materiaal dat niet werd uitgebracht op een tweede album van de band.

• Sonic Youth - In-Out-In
  Vijf nummers die de albums niet haalden maar die laten horen waar de band goed in is.

• Mal Waldron - Searching in Grenoble: The 1978 Solo Piano Concert Een registratie van een concert dat Waldron in 1978 in Grenoble gaf. Jazz solo-piano met veel herhalende motieven.

• Neil Young & Crazy Horse - Toast Na het ronduit lompe optreden dat ik zag van Young en zijn vrienden in de Ziggo-zaal had ik even genoeg van het gerag van de Godfather of Grunge op zijn White Falcon. Twee heruitgaven gaf ik gelukkig weer een kans. Op het niet eerder uitgebrachte Toast wisselen Neil en zijn band lomp gerag af met fijnzinnige liedjes zoals Gateway of Love.
  Harvest is al 50 jaar een klassiek album. Drie liedjes zouden al genoeg zijn, een versie met outtakes en live versies is helemaal fijn.

• Dennis Bovell - The Dubmaster
  Lovers Rock, het tweede deel uit Steve McQueens’ aangrijpende Small Axe-serie, was voor Trojan vast aanleiding om Bovells belangrijkste producties opnieuw uit te geven. En waarom niet? Elke track is raak, zowel de lovers rock als de dubversies.

Eindlijst

Deze eindlijst verscheen in gedrukte vorm in Platenblad 272. De wat cryptische omschrijving ‘Mannen met te veel tijd’ heb ik toegelicht in een vervolg op deze top 10-lijst.