Na afloop van het goede concert dat Benjamin Herman en zijn band gaf in het BIM-huis draaide een medewerker wat nummers. Ik zat met goede vriend Hans wat na te praten in de zaal. Bij elk nummer mompelde ik de artiest of de band, en beloofde een mix te maken.

Veel van deze nummers verzamelde of hoorde ik voor het eerst in de jaren '80 toen veel bandjes funk speelden of probeerden te spelen. Veel minder glad dan de echte funkbands uit die tijd, hoekiger, met een minder zorgeloze levenshouding. Four to the floor beat, baslijnen die bij Chic - Good Times - en Grandmaster Flash - Superrappin - werden gevonden, maar ook ijle trompetten en opgewonden gekrijs, koebel en conga‘s.

Het is muziek die je toen vrijwel nooit in de discotheken hoorde, soms op een feestje, maar dan was het vaak een bleke jongeling met een te grote bril die een bandje in het cassettedeck had weten te krijgen, of een single onder de naald.

1. Pere Ubu - Rounder
   Een liedje van hun vierde album dat wat atypisch is voor deze experimentele band uit Cleveland. Het was op een bandje terechtgekomen dat ik grijs draaide. Meedogenloze snare, fijn gitaargefreak en een stem die op die van David Thomas leek. Vele jaren later kwam ik er achter dat het Pere Ubu was, en dat kwam van een album dat The Art of Walking heet.

2. Material - Ciquri
   De band van Bill Laswell heeft mij altijd gefascineerd. Noise, rock, jazz maar ook het mooiste door Whitney Houston gezongen liedje - een cover van Memories. En dus ook funk, in dit geval het in 1981 opgenomen Ciquri. De ep waar het op stond lag toen al in de opruimbakken, onbegrijpelijk.

3. Liquid Liquid - Cavern
   Grandmaster Flash of eigenlijk Melle Mel leende de baslijn van Liquid Liquid's nummer Cavern. De lijn werd gespeeld door Richard McGuire die later carrière zou maken als illustrator en schrijver van graphic novels.

4. Dinosaur L - Go Bang

5. Loose Joints - Pop Your Funk
   Dinosaur L en Loose Joints zijn discoprojecten van Arthur Russell. De klassiek geschoolde Russell was componist en cellist, maar dook halverwege de jaren 70 onder in de New Yorkse avantgarde- en disco-scene. Pas lang na zijn dood aan aids in 1992 kwam er aandacht voor zijn werk. Uit deze twee nummers spreekt een enorme levenslust en een aanstekelijk enthousiasme voor de toen nog frisse dansmuziek.

6. A Certain Ratio - Houses in Motion
   ACR is de band die deze ‘bleke funk’ het best belichaamt. De jongens uit Manchester ontdekten funk en hip-hop tijdens een verblijf in New York. Op de verzamelbox acr:box vond ik een cover van Houses in Motion, een Talking Heads-meesterwerk. Geestig is dat zanger-bassist Jeremy Kerr zich in deze demo verslikt in de tekst van Byrne. Het nummer zou oorspronkelijk worden gezongen door Grace Jones, maar dat ging niet door, omdat Jones haar geduld verloor. Bassist Kerr zou de eerste zijn geweest die P-funk aan Byrne zou hebben laten horen, wat mij een nogal sterk verhaal lijkt. Een muziekliefhebber als Byrne die het werk van George Clinton niet kent?

7. A Certain Ratio - Lucinda
   Het openingsnummer van ACR's tweede album Sextet wordt gedragen door een rammelende funkbas en de drums van Donald Johnson. De zachte meisjesstem van Martha Tilson maakt deze show-classic af.

8. 23 Skidoo - Coup
   23 Skidoo ontdekte ik door de uitverkoopbak in Uithoorn, waarin ik hun debuutalbum Seven Songs vond. Afwisselend funk-jams en trance-nummers. Kundalini en Vegas El Bandito werden meteen favorieten van me. Coup hoorde ik vele jaren later via het compilatiealbum In the Beginning there was Rhythm (2002) - een dikke aanrader voor wie van dit soort muziek houdt. De latere albums van 23 Skidoo zijn wat wisselend van kwaliteit. De preoccupatie met Aziatische muziek leidt tot allerlei experimenten met gevonden geluid en percussie-instrumenten. Als de bas wordt ingezet en er klinkt iets van een funkritme wordt het meteen weer dansbaar, maar die nummers zijn helaas in de minderheid.

9. Konk - Konk Party
   Konk was net als Liquid Liquid een band die deel uitmaakte van de New Yorkse underground. Funkbas, maar ook latin blaassectie en ritmes. Later zouden Engelse bands als Blue Rondo a la Turk hun voorbeeld volgen, maar dan veel meliger.

10. James White & The Blacks - Contort Yourself
    Maximum Joy - Stretch (Disco MixRap)
    Defunkt - Strangling Me With Your Love Revisited
    Dat funk ook was doorgedrongen tot de jazz-avantgarde bewijzen de nummers van Defunkt (van Joseph Bowie) en Art Ensemble of Chicago (van broer Lester Bowie) en James White.

Pop Group, Rip, Rig + Panic en Maximum Joy

De funky drive van de jazz-avantgarde werd in het VK weer opgemerkt door Rip, Rig + Panic, Glaxo Babies en Maximum Joy. Deze bands kwamen voort uit de Pop Group, een bonte verzameling muzikanten onder aanvoering van Mark Stewart. Ze hebben naast een flinke experimenteerdrift gemeen dat op al hun albums een vrolijke gekte heerst

En daarna

De mix wordt vervolgd met klassieke nummers van This Heat en Throbbing Gristle. Ze laten horen in welke richting de postpunk zich na deze funkfase zou ontwikkelen: industrieel en elektronisch.
De mannen van P.I.L. en Section 25 namen hun commentaar op bij de funk- en discoliefde die ze om zich heen zagen. Met disco hebben Death Disco en Dirty Disco alleen de funky beat gemeen. John Lydon zingt over de dood van zijn moeder, bij Section 25 gaat het gewoon over verlangen.
Zo'n serie nummers is niet compleet zonder een nummer van Gang of Four. To Hell with Poverty draait om het eindeloze basloopje van Dave Allen en de scheurgitaar van Andy Gill. So Hungry, So Angry van Medium Medium sluit er naadloos op aan.

Slot

De theorie dat de muziek die je in je tienerjaren hoort je leven bij je blijft ken ik. Dat is zeker het geval met deze nummers en bands. Toch maak ik mezelf wijs dat ik nu via bijvoorbeeld een band als LCD Soundsystem bij deze muziek zou zijn uitgekomen. Alles dansbaar, maar ook zijn de muzikanten in elk nummer bereid om te experimenteren. Naar die houding kijk ik met een nostalgische blik. Ik herinner mij een tijd dat je in de bakken met 12 inch-uitverkoop haast blind iets moois kon opgraven, van volstrekt onbekende bands. Vind tegenwoordig maar eens een Engelse band die durft te onderzoeken. Die experimenteerdrift die deze post-punk bands kenmerkt, lijkt geheel verdwenen, ondanks de enorme hoeveelheid moois die dit opleverde.

De gelegenheids-dj van het BIM-huis draaide vast nog veel moois, maar er moest een trein worden gehaald. De NS is wel eens wat later maar wacht vrijwel nooit.

Playlist

1. Pere Ubu - Rounder
2. Material - Ciquri
3. Liquid Liquid - Cavern
4. Dinosaur L - Go Bang
5. Loose Joints - Pop Your Funk
6. A Certain Ratio - Houses In Motion (Demo Version 1)
7. A Certain Ratio - Lucinda
8. 23 Skidoo - Coup
9. Konk - Konk Party
10. A Certain Ratio - The Fox
11. Liquid Liquid - Optimo
12. A Certain Ratio - And Then Again
13. ESG - Moody
14. James White & The Blacks - Contort Yourself
15. Maximum Joy - Stretch (Disco MixRap)
16. Defunkt - Strangling Me With Your Love Revisited
17. Maximum Joy - In the Air
18. Art Ensemble of Chicago - Theme De Yoyo
19. Cosmetic - Cosmetics
20. Rip Rig + Panic - Bob Hope Takes Risks
21. 23 Skidoo - Last Words
22. 23 Skidoo - Kundalini
23. This Heat - 24 Track Loop
24. Throbbing Gristle - 20 Jazz Funk Greats
25. Glaxo Babies - Shake
26. P.I.L. - Swan Lake (Death Disco)
27. Section 25 - Dirty Disco
28. Gang of Four - To Hell with Poverty
29. Medium Medium - Hungry, So Angry