In 1994 werd muziek weer wat belangrijker voor mij. Mijn lijstje bestaat voor de helft uit albums die ik in dat jaar kocht, de andere ontdekte ik later.
-
Guided By Voices - Bee Thousand
Wie zoals Robert Pollard een leven lang luistert naar The Who en andere British Invasion-bands, maakt een album als Bee Thousand. Veelal lo-fi opgenomen maar de kwaliteit van de liedjes maakt dat meer dan goed. Het album wordt alleen maar beter in de loop der jaren. -
Beastie Boys - Ill Communication
Ill Communication is misschien het beste album van de Beasties. Van begin tot het einde een creatief feest, met alle genres in de mix. Scherpe raps maken het feest compleet. Sure Shot, Root Down en vooral Sabotage klinken nog steeds fris. De boys herinneren zich dat ze ooit een gitaarband waren, en geven een inkijk in hun verdere ontwikkeling. -
Soul Coughing - Ruby Vroom
Ruby Vroom van Soul Coughing is een album dat je ten onrechte bijna zou vergeten. Zijn fantasievolle, beeldende teksten doe al vermoeden dat Mike Doughty zich zou ontwikkelen tot dichter-schrijver. Ondersteund door de kale drumbeats en de vette baslijnen ontstaat een dansbaar, geestig en nog steeds intrigerend album dat niet alleen rock- maar ook jazz-fans zal aanspreken. -
Grant McLennan - Horsebreaker Star
Dat Grant McLennan mooie liedjes kon schrijven wisten we al van de Go-Betweens, waar hij met Robert Forster de ene na de andere zou-een-hit-moeten-zijn schreef. Op Horsebreaker Star toont hij nog eens zijn talent in volle glorie. Fraaie melodieën, poëtische teksten die zowel melancholisch als cynisch kunnen zijn, geweldig gespeeld en gezongen door McLennan en zijn band, samengesteld uit muzikanten uit het zuiden van de VS. -
Beck - Mellow Gold
Mellow Gold, het funky, soms melige debuutalbum van Beck is een staalkaart van zijn creatieve vermogen. Samengesteld uit fragmenten opgenomen in de keuken van producer Karl Stephenson, wordt een dansvloerkraker Loser doodleuk gevolgd door een traag psychedelische kampvuurliedje als Pay No Mind. -
Pavement - Crooked Rain, Crooked Rain
Pavements Crooked Rain, Crooked Rain is een van de meer toegankelijke albums van Stephen Malkmus. Op een enkel nummer na goed opgenomen, afgeronde liedjes - vermoedelijk al live vele malen gespeeld. Het met Scott Kannberg geschreven Hit the Plane Down is het zwakste liedje. -
Frank Black - Teenager of the Year
Frank Black rekent op Teenager of the Year met I Want to Live on a Abstract Plain en Headache meteen af met de gedachte dat hij na de Pixies nooit meer een sterk album heeft gemaakt. Zonder de vrolijke gekte van Kim Deal, maar nog steeds heel goed. -
Luna - Bewitched
Ik houd van de stem van Dean Wareham, ook al is daar van alles op aan te merken. Met Luna maakt hij muziek in het verlengde van Velvet Underground. Zachte vocalen, lange meanderende gitaren. Een jaren '90 versie van de Dead. -
Sugar - File Under Easy-Listening
Bob Moulds Sugar is een ode aan de eeuwig scheurende gitaar. Massief, kolossaal, maar net als bij Hüsker Dü genoeg aandacht voor het mooie liedje. - Blood & Fire - If Deejay Was Your Trade
Simply Red-voorman Mick Hucknall richtte samen met reggaekenner Steve Barrow een jaar eerder het Blood&Fire-label op. If Deejay brengt werk samen van negen deejays die voor producer Bunny Lee opnamen. Er staat een hoop gedoe op over wie de kapper doodschoot, maar de oproep van I Roy in War & Friction is nog even relevant als toen het werd opgenomen - Man it's time to open your eyes and try to live - for that's what life is worth.
Playlist
- Guided by Voices - I Am a Scientist
- Guided by Voices - Tractor Rape Chain
- Beastie Boys - Sure Shot
- Soul Coughing - is Chicago, is not Chicago
- Beck - Loser
- Beck - Pay No Mind
- Pavement - Gold Soundz
- Pavement - Range Life
- Grant McLennan - Coming Up for Air
- Frank Black - Headache
- Luna - California
- Sugar - Can't Help You Anymore
- Portishead - Biscuit
- I Roy & The Aggrovators - War and Friction
- Beastie Boys - Root Down
De track van Portishead heb ik erbij gezet, vanwege de overmijdelijkheid van die band dat jaar. In winkels, strandtenten en op vage feestjes, zelfs op de radio, overal klonk triphop. Biscuit krijgt de notering vanwege de vocalen van Beth Gibbons - flirtend, dreigend, smekend, gebroken - en de sample van I'll Never Fall In Love Again van Johnnie Ray.
Eindlijst
Dit jaar haalden meer van mijn toppers de Top 60 van 1994: Pavement op 7, Frank Black op #14, Beck op #16, Soul Coughing op #21, Grant McLennan op #25, Guided by Voices op #29, Beastie Boys op #32 en Sugar op #43. American Recordings van Johnniy Cash staat op #1, maar het werk van deze zanger heeft mij nooit zo kunnen raken.