Op de heruitgave van Ellingtons Black, Brown & Beige is track 17 het laatste nummer. Het duurt 6 seconden en is getiteld ’(pause track)’. Bij het afspelen hoor je helemaal niets. Zes tellen stilte.

In het boekje bij de cd staat keurig vermeld: “All tracks written by Duke Ellington, except tracks 15 (spoken word) en 17 (silence).” Afgaand op de hoes van een Franse uitgave op lp maakte deze stilte niet eerder deel uit van het album.

Zou Phil Schaap, de samensteller van de cd, de klassieke compositie 4'33 van John Cage hebben willen eren? Als ik zou moeten gokken zou ik zeggen dat Schaap het moment dat de cd-speler weer naar het begin springt - soms gaat dat gepaard met een wat schraperig geluid - heeft willen uitstellen. Een gewijde stilte om track 16, de accapella-versie van Come Sunday, de ruimte te geven in het niets te verdwijnen. We weten het (nog) niet.

Verrassend is dat Amazon zonder blikken of blozen 99 dollarcent voor deze 6 seconden vraagt. 16,5 cent per tel. Niet gek toch voor een compositie van Miles Davis?

Ook Apple rekent 99 cent, maar heeft wel in het geniep een derde van het nummer weggeknipt. Oplichters!