Veel zin om weer Alex Ross aan te halen: “At the age of eighty-six, the pianist remains a musician of magisterial powers”. In The Classical Cloud - over het kopen van fysieke albums of het abonneren op een streaming dienst - bespreekt hij All the things you are van Leon Fleisher. Een bijzondere, en bijzonder mooie cd.
Leon Fleisher (San Francisco, 1928) trad al op zijn zestiende op met de New York Philharmonic onder leiding van dirigent Pierre Monteux, die hem omschreef als de ‘pianovondst van de eeuw’. In 1952 won hij de Koningin Elisabethwedstrijd, maar in 1965 sloeg het noodlot toe - nooit ver weg in muzieksferen. Hij werd getroffen door focale dystonie, een aandoening die onder muzikanten bekend staat als ‘muziekkramp’. Een kramp die zorgt voor onbedoelde, abnormale bewegingen in de ledematen waarmee je muziek maakt.
Een muziekramp.
Het lot spaarde zijn linkerhand, waarmee hij bleef spelen - vooral het werk dat eerder voor eenarmige pianisten (Paul Wittgenstein) werd geschreven. Verder maakte hij carrière als dirigent en conservatoriumdocent.
In de jaren zestig was aan zijn aandoening niet veel aan te doen, maar in de loop der jaren ontstonden experimentele behandelmethoden die er voor zorgden dat Fleisher vanaf 1995 ook zijn rechterhand weer met mate kon inzetten.
Op het net bij Bridge verschenen - naar Jerome Kerns standard vernoemde - album speelt Fleisher prachtig. Vooral Bachs Chaconne, in Brahms’ arrangement voor de linkerhand. Dit is wat Ross er over zegt:
The miracle of Fleisher’s account is that, while he performs with astonishing dexterity, he retains that atmosphere of exploration, as if no one were listening.
Helemaal waar, het is dat tastende wat Fleishers album zo mooi maakt.
Updates
- 25.09.2014: Vandaag stuurde Bridge een bericht door dat Fleisher deze week op 1 staat in de top 10 van best verkochte klassieke muziek.
- 02.08.2020: Leon Fleisher was een van de slachtoffers van het coronavirus. Hij werd 92 jaar. In New York Times stond een mooi artikel.