Toen ik Franse taal- en letterkunde studeerde, vond ik het een productieve gedachte om uit te gaan van de dode auteur en alleen het werk zelf te onderzoeken. Zonder enige kennis van de biografie van een auteur leken vorm en inhoud veel preciezer te kunnen worden bekeken.
Leonard Cohen is voor mij een zanger voor mensen die niet van muziek houden. Zo’n naam die je kunt noemen op een feest, een met instemmend geknik ontvangen bon mot. Nick Cave is er ook zo een.
Ik houd niet van zijn stem, vind het een poseur. Te veel woorden in te weinig muziek. Een kille melancholie die een naar onbehagen oproept. Liedjes als een koude, vochtige herfstdag. Hier stop ik.
In zijn bespreking van I’m Your Man: The Life of Leonard Cohen, de biografie die Sylvie Simmons schreef over de Canadese bard, haalt Dan Chiasson drie liedjes van Joni Mitchell aan. Ze schreef deze in de tijd dat ze een fling met hem had.
Rainy Night House, A Case of You, That Song About the Midway forms one of the most inspired and beautiful groups of songs by one great singer about another in the history of pop.
Hier blijkt nu de tekortkoming van die Franse theorie, de auteur kan toch maar beter een beetje levend zijn. Al is het maar om aanleiding te geven met een nieuw oor naar Joni’s mooie liedjes te luisteren.
In Rainy Night House beschrijft Mitchell hoe ze in slaap is gevallen op het bed van Cohens moeder in Montreal, terwijl hij naar haar kijkt:
Upon her small white bed
I fell into a dream
You sat up all the night and watched me
To see, who in the world I might be
Hoe iemand kan dromen en toch weten dat een ander de hele nacht opblijft om te kijken, is gelukkig een probleem dat in kunst geen oplossing behoeft. De laatste regel loopt als een rode lijn door het liedje. Hier vraagt Leonard zich af wie Joni is, een strofe verder is het Joni die wil weten wie Leonard is en in het slot is het Leonard die zijn mogelijke zelf zoekt.
In That Song About the Midway beschrijft ze hoe ze Cohen ontmoette:
You were playing on the horses, you were playing on the guitar strings
You were playing like a devil wearing wings, wearing wings
You looked so grand wearing wings
In A Case of You neemt ze alweer afscheid van hem:
Just before our love got lost you said
‘I am as constant as a northern star’
And I said ‘Constantly in the darkness
Where’s that at?’
Dodelijk.
