Kristin Hersh is de zangeres van Throwing Muses en van 50 Foot Wave. Ze is ook schrijfster, onder andere van Rat Girl waarin ze verslag doet van haar manische depressiviteit of bipolariteit. Ze vertelt dat ze muziek begon te horen, nadat ze van haar fiets was gereden door een oude vrouw in een Chevrolet. Muziek zo overweldigend dat ze het om moet zetten in songs.

Nadat ze ook slangen begint te zien en zich terug trekt op haar kamer, krijgt ze pillen voorgeschreven. Met behulp van deze medicatie krijgt ze haar leven weer op de rails.

Die medicijnen waren er voor Robert Schumann niet. Ik schreef al eerder over hem, vanwege het - later door zijn echtgenote ontkende - verhaal over het oprekken van zijn vingers. In een mailing van het Concertgebouw vandaag wordt het verhaal nog eens verteld:

Om als pianist een vergelijkbare virtuositeit te bereiken als Liszt en Chopin, bedacht hij - volgens zijn pianoleraar en latere schoonvader Friedrich Wieck - een apparaatje dat zijn vingers zou trainen. Met een sigarendoos en een stuk draad zou Schumann een instrument hebben geknutseld dat zijn vingers oprekte en spreidde, ze sterker en onafhankelijk van elkaar maakte. Al snel waren twee van zijn vingers echter permanent verlamd.

Daar gaat het nu niet om. In de mailing wordt namelijk verder geschreven dat Schumann aan depressies leed, dat hij visioenen had en geluiden hoorde die er niet waren. Hij zou zich hebben herkend in het boek van Hersh.