Medewerker Dick Broer
-
Michael McDonald
Bij McDonald merk ik steevast op dat deze zanger met zijn stem alles vol soul zou kunnen zingen; telefoonboek, stripboek, moderne Nederlandse literatuur. Vandaag kwam ik erachter dat dit niet zo is. In een oude Uncut uit 2018 las ik dat hij in 2003 en 2004 twee albums met Motown-covers had opgenomen, en die moest ik even luisteren.
Lees verder: Michael McDonaldGeplaatst , Medewerker Dick Broer
-
Drinking wine
Toen Rita G. koos voor Ward O. zei meneer G.: ‘Het is niet zo erg, je drinkt een fles wijn en dan is het verdriet minder’. Een advies dat voor meer beklemmende situaties opgaat. Het zal hem niet zo goed zijn vergaan, wat me betreurt want het leek een aardige man. Ward was nogal pompeus, en zocht vaak de confrontatie met vervelende jongens aan de bar. Van Rita heb ik alleen haar naam onthouden.
Lees verder: Drinking wineGeplaatst , Medewerker Dick Broer
-
The Youth
Toen we nog jong waren trok ik samen met een vriend een paar keer in een klein autootje door het land van dromen.
Lees verder: The YouthGeplaatst , Medewerker Dick Broer
-
The Kinks
Een muziekliefhebber die serieus wil worden genomen, kan maar beter niet beginnen over The Kinks. Ik herinner me een gitaarleraar die alleen van klassieke gitaarmuziek hield, maar een uitzondering maakte voor de liedjes van de Beatles. Tijdens een van de lessen gaf hij er blijk van dat hij de muziek van Ray & Dave Davies niet kende, waarna ik hem de volgende les een zelf gebrande cd gaf met wat hoogtepunten. Een week later gaf hij mij het schijfje terug, met een wat vies gezicht en begon hij nog maar eens over de harmonieën van Lennon & McCartney.
Lees verder: The KinksGeplaatst , Medewerker Dick Broer
-
Kommil Foo
Ter voorbereiding van een concert van Kommil Foo in Utrecht wat mooie nummers.
Lees verder: Kommil FooGeplaatst , Medewerker Dick Broer
-
2024
Met nogal wat vertraging presenteer ik hier mijn top albums verschenen in 2024. Afgelopen jaar was net als 2023 een jaar waarin mijn gewoonlijke favorieten als Guided by Voices of de Decemberists afvielen. Veel rustige albums, zelfs de jams zijn kalm. Geen stomende disco. Wel veel dampende jazz en bezwerende klanken. Alsof er iets moest worden gerustgesteld. Wat ook opvalt is dat bijna alle albumhoesjes donker van stemming zijn, zal wel een teken des tijds zijn.
Lees verder: 2024Geplaatst , Medewerker Dick Broer